Perşembe, Temmuz 26


Bugun icimde garip bir sevinc ve buruklukla uyandim sabah.Nedenini sorarsaniz eger hayatimda edindigin en buyuk servet olan canim arkadaslarimi gordum ruyamda.Biz lisede dort kiz hic ayrilmazdik.Ne yapsak,nereye gitsek hep beraberdik.Hayatin insanlara ne gibi surprizler yapaci belli olmuyor.Hic bilmedigim,dilini kulturunu,insanlarini,tanimadigim ve daha henuz anne kuzusuyken anne oldugum yepyeni bir ulkedeyim.Henuz alistim diyemem burala.Ve tabiki koptum diyemem vatanimdan ailemden arkadaslarimda yasanmisliklarimdan...Hic kimse sizin gibi olmuyor,sizin baktiginiz gibi,sizin guldugunuz gibi icten bakmiyor,gulmuyor.COK OZLEDIM SIZI CANIM DOSTLARIM...
BU SEHIR INSANI UZAK KILIYOR
BU SEHIR INSANA TUZAK KURUYOR
BU SEHIR INSANI HAYLI YORUYOR
BU SEHIR INSANI HEP KANDIRIYOR.......

3 yorum:

Kuaybe dedi ki...

Uzakta olmak çok zor çoook.. Allah yardımcınız olsun gerçekten.. Ama iyi ki "küçük arkadaş"ın var, o da olmasa ne yapacaktın?

afacan minnoşlar dedi ki...

bende okuyunca acayip hissettim doğrusu,elimdeki çok şeyin farkında olmadığımı düşündüm bide bloğunuz duygu dolu geldi çok hoşlandım ...
sevgiler

Adsız dedi ki...

selinle buyuyuncede gercekten arkadas gibi olucaz yas farkimiz on sekiz.TESEKKURLER MINIK MELEGIN ANNESI...
AFACAN MINNOSLARIN ANNESI SIZEDE TESEKKUR EDERIM.SITEMI BEGENDIGINIZE SEVINDIM.sevdiklerinizin degerini cok iyi bilin birgun isteyipte onlarin yaninda olamamak cok kotu...